Giriş & Grafiksel ve Kitlesel Sorunlar
Oyun geliştirmeyi aslında çok seviyordum. Ama kendi grafiksel yetersizliğim ve kitlesel sorunlar nedeniyle, mesleğe kalıcı olarak veda ettim. Bu lanet olası mesleğe emek vermek istemiyorum.
İlk olarak kitlesel sorunlardan bahsedeyim: oyunlarımı paylaştığımda, insanlar önce çizimlere bakıyor, sonra oynanabilirliği değerlendiriyor. Çizimler yeterli değilse çoğu açmıyor; açanlar ise “bu oyun mu?” gibi cümlelerle moral bozuyor, hatta bazıları küfürle karşılık veriyor. Düşünün, ne kadar iğrenç bir durum. Oyun yapmanın hep toz pembe anlatıldığı bir dünyada ben böyle bir hayal kırıklığı yaşadım ve bunun sonucunda, o siteyi kurdum. Yoksa sizin kokuşmuş mesleğinizle gram işim yok.
Çizim beklentilerini karşılayamadığım için geri dönme isteğim kalmadı. Durum daha vahim: 10 yıl aralıklarla denememe rağmen, son senelerde hiç isteğim kalmadı. Oyuncular artık kaliteli çizim beklerken, ben pixel ile sınırlı kalınca tüm beklentilere cevap veremedim. Bu da bana, bu mesleğin bende yürümeyeceğini gösterdi.
Araç Deneyimleri & Motivasyon ve Heves
Oyun geliştirdiğim her saniyeye lanet okuyorum. Tek anlık mutluluk, yayın günü heyecanıydı; sonrasında saniyeler içinde sönüyordu. Ben Construct 2/3 ve GDevelop kullandım; ikisini de seviyordum.
Construct serisinde tek sıkıntım lisans parasıydı. Çözüm bulabiliyordum ama insanlar “Git Unity kullan” deyince, içimden onlara saydırıyordum. Unity’yi gram sevmiyorum. GDevelop’ta ise nesneleri istediğim gibi ortalayamamak sabrımı tüketiyordu.
Oyunlarımı silmem, psikolojimi korumak içindi. Yedekleseydim, beynimde bir yük oluşacak ve mutlaka güncelleme yapmak zorunda hissedecektim. Bu da motivasyonumu öldürürdü. Oyunlarım kötü değildi; sadece kendimi korumam gerekiyordu.
Kendimi Anlatmak, Mesaj & Kapanış
Oyun geliştirmeyi bıraktığım için mutluyum. Bu meslekle tüm bağlantımı kestim ve pişman değilim. Mesleği seviyordum ama yapmak istediklerimi sömürdüğü (müzik yapmak, hikaye yazmak vb.) için bırakmamın en doğru karar olduğuna inanıyorum. Bazen geri durmak, senden sonrakileri korumak için gereklidir. Durmak, bizim ülkede hep korkaklık olarak anılır; ama bu kökten yanlış. Durmak da hayatın bir parçasıdır.
Artık oyun geliştirmeyi sevmiyorum, ama hâlâ oyun oynamayı seviyorum. Müziğe başlamamın ana sebebi para değil; yapmak istediklerimi müzikle sunmak. Yakın gelecekte müzisyen olmak için, ücretsiz bile olsa eğitim alacağım.
Senden tek isteğim var: Artık oyun yapan Ayhan-baka’dan, müzik yapan Ayhan-san’a geçiş sürecimde bana yol göstermen.